معنی پول معیوب

ناسره

بدآهو

آهوناک

لکنته

ناسره

ناقص , ناتمام , دارای کمبود , معیوب

خاطی، معطوب، معیوب، ناقص

معیوب. [م َع ْ](ع ص) عیب ناک.(آنندراج). دارای عیب. مَعیب.(از اقرب الموارد). عیب ناک و عیب دار.(ناظم الاطباء). آهومند.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا):
معیوب نیستی تو ولیکن ما
بر تو نهیم عیب ز رعنایی.
ناصرخسرو.
که بی اشباع سخن در تقریر آن معیوب نماید.(کلیله و دمنه). این قطعه ای که تو برخواندی بس غث ورث و معیوب... بود.(مقامات حمیدی).
ور خدا خواهد که پوشد عیب کس
کم زند در عیب معیوبان نفس.
مولوی.
|| داغ دار و بدصورت و زشت. || ننگ دار و بی آبرو و رسوا و بدنام و کیاده.(ناظم الاطباء).

معیوب کردن. [م َع ْ ک َ دَ](مص مرکب) عیب ناک کردن. دارای عیب و نقص کردن. تباه کردن. خراب کردن: وصم، معیوب کردن.(تاج المصادر بیهقی).
می تنی تاری که جاروبش کنند
می کشی طرحی که معیوبش کنند.
پروین اعتصامی.

معیوب گردانیدن. [م َع ْ گ َدَ](مص مرکب) عیب ناک کردن. معیوب کردن: فقرا را به بی سر و پایی معیوب گردانند.(گلستان).

(مَ) [ع.] (اِمف.) عیب دار، ناقص.

عیب‌دار، ناقص، نادرست،

آکمند

آهمند، خراب، عیبناک، فاسد، ناقص،
(متضاد) سالم

عیبناک، عیب دار

166